Kliknij tutaj --> 🍺 jaka grzywna za grozby karalne

Zniesławienie zwykłe zagrożone jest karą grzywny albo ograniczenia wolności. Z kolei zniesławienie kwalifikowane za pomocą środków komunikacji masowej (np. internetu) zagrożone jest karą grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku (art. 212 § 2 k.k.). Sąd obok kary za zniesławienie może orzec także Jak widać z powyższego, za groźby karalne może grozić nawet kara więzienia. Podobnie jest z uporczywym nękaniem, za to przestępstwo również jest przewidziana kara pozbawienia wolności. Tyle, że zdecydowanie surowsza, bo aż 12 lat. Szczegółowe kary za stalking opisałam tu: Co grozi za nękanie telefoniczne? Za kradzież z włamaniem grozi kara pozbawienia wolności od roku do lat 10. Istnieje możliwość wykupienia ubezpieczenia na wypadek kradzieży z włamaniem, dzięki czemu możliwe staje się uzyskanie odszkodowania od ubezpieczyciela w razie takiego zdarzenia. Odszkodowania można również dochodzić od sprawcy czynu. Zasadniczo kradzież Udział w bójce lub pobiciu to art. 158 § 1 k.k. Kara za pobicie uzależniona jest od tego, jaki stopień uszczerbku na zdrowiu powstał na skutek zdarzenia. Jeśli w wyniku zdarzenia następstwem jest: narażenie człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia bądź skutków określonych w art. 156 § 1 oraz w art. 157 § 1 Groźba musi wzbudzić uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona. Karą za przestępstwo z art. 190 k.k. może być: grzywna, kara ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Co istotne ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego. Niewątpliwie, nie każde groźby są groźbami karalnymi. Aujourd Hui J Ai Rencontre L Homme De Ma Vie. Czy wiedziałeś, że za hejt w Internecie można odpowiadać prawnie? W zakres działania hejterów wchodzą zachowania, które zalicza się do czynów mających charakter zniesławienia i zniewagi, które są ujęte w Kodeksie Karnym. Kiedy możesz wejść z hejterem na drogę prawną i wnieść pozew za obrażanie na Facebooku? Jak wygląda zgłoszenie przestępstwa internetowego? Publiczne obrażanie w Internecie nie jest bezkarne. Szczegóły znajdziesz poniżej. Zniesławienie w Internecie – konsekwencje Zgodnie z zapisami zamieszczonymi w wyroku Sądu Najwyższego z dnia roku o sygnaturze akt V KK 278/17 za hejt uznaje się w Polsce nie tylko uderzające w dobre imię komentarze, lecz również wiadomości pojawiające się w komunikatorach lub na forach internetowych zawierające znamiona zniewagi bądź mające charakter działania jakim jest zniesławienie w Internecie. Oznacza to, że naruszenie dobrego imienia w Internecie zarówno osoby prywatnej jak i firmy od dawna nie pozostaje kwestią obojętną polskiemu prawu. Oczernianie w Internecie Kodeks Karny uznaje za przestępstwo! Czyszczenie Internetu z uderzającego w wizerunek firmy hejtu to jedno z działań, jakie bywa koniecznym do zrealizowania, ale nierzadko warto również przemyśleć kwestie wejścia na drogę prawną. Jeżeli zastanawiasz się, jak odnaleźć kogoś w Internecie kto był autorem licznych, rażących publikacji uderzających w wizerunek przedsiębiorstwa to wiedz, że wcale nie jest to trudne. Ustalenie IP komputera osoby, jakiej oczernianie w Internecie sprawiało satysfakcje i przychodziło z łatwością to pestka dla organów ścigania. Policja i prokuratura świetnie poradzi sobie z tym zadaniem. Doskonale wiedzą, jak znaleźć informacje o osobie w Internecie, która dawno przekroczyła granice dozwolonych zachowań. W sieci nikt nie jest anonimowy, choć wielu ludzi o tym często zapomina… Polskie prawo za zniesławienie w Internecie, które może dotyczyć również działań nadszarpujących wizerunek firmy określa kanon kar. Hejter podlega karze grzywny, ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku. Ochrona dóbr osobistych w świetle polskich przepisów za naruszenie dobrego imienia w Internecie nakłada na hejtera obowiązek przeprosin, usunięcia skutków działania czy zapłaty zadośćuczynienia. Pamiętaj, że nadszarpnięty wizerunek firmy w Internecie to naruszenie dóbr osobistych jej właściciela, wiec znajdując się w takiej sytuacji jak najbardziej możesz powoływać się na przysługujące Tobie prawa. Dlatego, gdy usuwanie negatywnych opinii w internecie będzie nieustannie wymagało wznawiania to zacznij zastanawiać się nad tym, by z pomocą policji ustalić IP komputera ich autora lub autorów. Na czym polega ochrona wizerunku firmy w Internecie? Nie biegnij na komisariat za każdym razem, gdy na Twoim firmowym koncie np. na Facebooku pojawi się hejter. Tak jak wspomniano powyżej, wejście na drogę prawną jest możliwe tylko na podstawie zniesławienia lub znieważenia. Negowanie oferty produktów czy usług nie będzie do nich należało. Tutaj hejterowi musisz stawiać czoła sam lub zajmie się nim wyspecjalizowana agencja pr. Z pomocą ekspertów ochrona wizerunku firmy w Internecie będzie lepsza niż bez ich wsparcia. Jeżeli agencja pr będzie monitorowała Twój markę 24 h każdego dnia przez siedem dni w tygodniu atak hejtera nie ma najmniejszych szans. Dlatego nie czekaj, aż pojawią się spore problemy wizerunkowe i postaw na ochronę brandu już teraz. Droga prawna to ostateczność w wyjątkowo kryzysowych sytuacjach. Aby chronić profesjonalny wizerunek firmy w Internecie wystarczy wejść w współprace z grupą doświadczonych specjalistów. Agencja pr sprawi, że poprawa wizerunku firmy w Internecie nie będzie konieczna po każdej negatywnej opinii ze strony internautów. Polecamy zapoznać się z portfolio Warsaw Media House. To agencja pr z Warszawy, która doskonale wie na czym polega ochrona wizerunku firm z różnych branż. Funkcjonując na rynku od lat grupa ekspertów wykreowała już liczne marki o profilu edukacyjnym, finansowym i medycznym. Rosnąca liczba klientów tej agencji pr potwierdza wiedzę oraz umiejętności jej zespołu. Tutaj na dzień dobry otrzymujesz bezpłatny brief, który pomaga ustalić w jaki sposób agencja ma wspomóc wizerunkowo Twoją markę. Monitoring sieci oraz moderowanie treści jest przeprowadzany regularnie całymi tygodniami, więc nie musisz martwić się o to, co pojawia się w Internecie na temat Twojej firmy. Usługi Warsaw Media House nie mają wygórowanych cen. Wycena za walkę z hejtem zaczyna się tutaj od 600 zł netto. Tutaj nie przepłacasz! Znacznie więcej kosztowałby Cię upadek rentowności biznesu i poważny kryzys wizerunkowy prowadzący do upadku marki. grozby karalne. Mam ogromny problem, mój chlopak zostal zatrzymany na 4 miesieczna sankcje za grozby karalne. Niestety ma on juz jeden wyrok w zawieszeniu za i kk. Jaki wyrok moze on dostac?? Wyświetlaj: Re: grozby karalne. jusia223 / / 2013-11-27 23:34 hej mam właśnie podobny problem z tym że to mój chłopak groził mojemu byłemu a ten go podał do sądu. I teraz mój chłopak ma wezwanie na rozprawę... Jest jakaś możliwość wytłumaczyć że chciał go tylko nastraszyć żeby się odczepił ode mnie? Co w takiej sytuacji zrobić? Zastanawiamy się nad wzięciem obrońcy ktoś napisze jakiego w Krakowie adwokata najlepiej wybrać?? I czy jest to konieczne czy może się jakoś sam bronić?? grozby karalne. ja poszlam kiedys z smsami od faceta ktory mi takie wysylal i policja powiedziala mi ze nic z tym nie moze zrobic grozby karalne. kicias / 2013-02-28 11:21 co mam zrobic? jakis koles wypisuje mi codzinnie po 15smsow jakis zbereźnych oraz ze mnie zgwalci, grozi mi smiercia, co mam z tym zrobic, czy jak pojde na policje, to go zlapia? Re: grozby karalne. K1028 / / 2013-02-28 15:50 dostanie kare w zawieszeniu iw tedy bedzie mogl cie mam podobny problem i dowiedzialam sie ze moga zasadzic wyrok w zawieszeniu i zakaz zblizania sie na iles metrow a jak sie zblizy wtedy pojdzie do problem jest jeden w trakcie tego zblizenia moz emi zrobic cos ,czego pobyt jego w p****** nie zrekompensuje grozby karalne. bonzur / 2013-02-27 13:21 nie nauczyl sie za pierwszym razem ze z wymiarem sprawiedliwosci nie ma zartow? wszystko zalezy od tego jakie zarzuty zostana mu przedstawione i jaka kare wymierzy sad PODOBNE ARTYKUŁY Daimler wyda 220 mln euro. Chce naprawić... Daimler objęty dochodzeniem w sprawie... Upadłość Włodarzewskiej coraz bliżej. Nie... Szyszko: nie wiem, co było w kopercie... PIP wydała nakazy wypłacenia zaległych... Najnowsze wpisy Polityka, aktualności Forum inwestycyjne Spółki giełdowe Forum finansowe Forum dla firm Forum prawne Zmiany w prawie Cywilne Karne Pracy Budowlane Bankowe Gospodarcze Forum pracy Forum emerytalne Forum ubezpieczeń Forum podatkowe Forum nieruchomości Forum motoryzacyjne W wolnym czasie Technologie Zgodnie z obowiązującym prawem szantażowanie jest przestępstwem, za które sprawcy grożą nawet 3 lata pozbawienia wolności. Chociaż w Kodeksie karnym termin „szantaż” nie pada ani razu, bez wątpienia szantażowanie należy do czynów zabronionych – przestępstwo to zostało bowiem opisane w art. 191 § 1 który brzmi następująco:kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat doszło do popełnienia przestępstwa z art. 191 § 1 k., nie jest koniecznie spełnienie owych bezprawnych gróźb – czynem zabronionym jest już samo ich z art. 191 § 1 należy do przestępstw publicznoskargowych, czyli ściganych z urzędu. Oznacza to, że zbieranie dowodów oraz złożenie aktu oskarżenia przed sądem leży po stronie organów ścigania, a nie szantażu bywają zazwyczaj groźby ujawnienia kompromitujących informacji bądź materiałów, np. zdjęć tudzież filmów. W sytuacji, gdy dojdzie do ich publikacji, osoba pokrzywdzona może dochodzić swoich praw w postępowaniu cywilnym na podstawie artykułu 23. Kodeksu cywilnego, który chroni dobra osobiste. Wówczas poszkodowany może żądać od sprawcy zaprzestania działania, usunięcia jego skutków (np. przez złożenie publicznych przeprosin) oraz wypłaty zadośćuczynienia (bądź zapłaty ustalonej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny). Ustawa - Kodeks karny reguluje czym są groźby karalne i pod jaką sankcją jest ich stosowanie. Groźbą bezprawną są zarówno groźby karalne, o których mowa w art. 190, ale również groźby spowodowania postępowania karnego lub rozgłoszenia wiadomości uwłaczającej czci zagrożonego lub jego osoby najbliższej. Pamiętajmy jednak, że groźby nie stanowi zapowiedź spowodowania postępowania karnego, jeżeli ma ona jedynie na celu ochronę prawa naruszonego przestępstwem. Jaka kara za groźby karalne? Według art. 190 osoba, która grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej, jeżeli groźba wzbudza w zagrożonym uzasadnioną obawę, że będzie spełniona, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. W takiej sytuacji ściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego. Kiedy mamy do czynienia z groźbą? Groźby karalne są przestępstwem przeciwko wolności. Do sytuacji takiej dochodzi, gdy sprawca grozi innej osobie pozbawieniem życia, pobiciem, podpaleniem czy jakimkolwiek innym przestępstwem. Możliwe jest, że nie kieruje się on rzeczywistą wolą dokonania takiego czynu. Wystarczająca przesłanką do złożenia zawiadomienia przestępstwa jest, że adresat groźby obawia się jej spełnienia, a obawa ta jest uzasadniona. Jak może być wyrażona? Groźba karalna może zostać wyrażona w wypowiedzi słownej, pisemnie, gestem. Istotne jest czy intencja przy wyrażaniu przekazu jest ewidentna. Groźba taka nie zawsze przekazana jest osobiście. Niezależnie od formy zapowiadana groźba i obawa powinna musi być uzasadniona. Zdarzenie musi być prawdopodobne. Co nie jest groźbą karalną? Pamiętajmy jednak, że groźby karalnej nie stanowi pouczenie świadka o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego zeznania czy zawiadomienia o niepopełnionym przestępstwie. Przekazanie takiego komunikatu nie jest bezprawne. Ponadto groźbą karalną nie jest przekazanie informacji o grożącym jej niebezpieczeństwie, jeżeli intencją zawiadamiającego jest ochronienie tej osoby przed zagrożeniem. Groźba może stanowić jedno ze znamion przestępstwa, np. w przypadku zgwałcenia, czy kradzieży rozbójniczej. W takim przypadku sprawca odpowiada za przestępstwo, które faktycznie popełnił, a nie za samą tylko groźbę. Groźba karalna, a bezprawna Polskie prawo rozróżnia groźbę karalną od groźby bezprawnej. Ta druga stanowi znamię wielu różnych przestępstw. Groźba bezprawna jest pojęciem szerszym. Jest nią chociażby zapowiedź rozgłoszenia wiadomości uwłaczającej czci zagrożonego lub osoby mu najbliższej i zapowiedź spowodowania postępowania karnego w innym celu niż ochrona prawa naruszonego przestępstwem. Podstawa prawna: ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny ( z 2020 r. poz. 1444). Groźba karalna – definicja przestępstwaZachowanie realizujące znamiona przestępstwa określonego w art. 190 § 1 kk (groźba karalna) polega na grożeniu innej osobie popełnieniem przestępstwa (zbrodni lub występku) na jej szkodę lub szkodę osoby jej jest oddziaływaniem na psychikę drugiej osoby przez przedstawienie zagrożonemu zła, które go spotka ze strony grożącego albo innej osoby, na której zachowanie grożący ma wpływ. Najczęściej zło to ma spotkać zagrożonego w wypadku niepoddania się woli grożącego. Możliwa jest jednak groźba, której celem nie jest podporządkowanie woli zagrożonego woli sprawcy, lecz jedynie wywołanie u sprawcy stanu obawy przed spełnieniem groźby (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 30 stycznia 2001 r., II AKa 8/2001, OSA 2001, z. 12, poz. 88).Znaczenie zwrotu „popełnienie przestępstwa” Występek z art. 190 § 1 kk (groźba karalna) realizuje się poprzez grożenie innej osobie popełnieniem jest natomiast czyn zabroniony pod groźbą kary jako zbrodnia albo występek, przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia, bezprawny, zawiniony i społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż można uznać za groźbę karalną w rozumieniu przepisu art. 190 § 1 kk, groźby popełnienia wykroczenia lub innego naruszenia prawa (podobnie: Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie w wyroku z dnia 3 grudnia 2014 r., sygn. akt IV K 680/11).Oznacza to, że nie wypełnia znamion tego przestępstwa grożenie innej osobie popełnieniem wykroczenia lub innym naruszeniem prawa, choćby dotkliwym dla pokrzywdzonego (np. zerwaniem umowy, wydziedziczeniem itp.) (tak: wyrok Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 28 grudnia 2015 r., sygn. akt VII K 813/14).Wymiar kary za dopuszczenie się przestępstwa groźby karalnejKarą za dopuszczenie się przestępstwa groźby karalnej jest grzywna, ograniczenie wolności albo pozbawienie wolności do lat ścigania za przestępstwo groźby karalnejW przypadku przestępstwa groźby karalnej, warunkiem zainicjowania postępowania, które ma doprowadzić do wymierzenia sprawiedliwości, jest złożenie przez pokrzywdzonego wniosku o ściganie. Z chwilą złożenia wniosku postępowanie karne toczy się z pokrzywdzona przestępstwem groźby karalnejPrzedmiotem czynności wykonawczej przestępstwa groźby karalnej może być każdy człowiek zdolny do zrozumienia treści groźby i do odczuwania obawy (tak: wyrok Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 18 grudnia 2017 r., sygn. akt II K 1164/17).Różnica pomiędzy groźbą karalną a groźbą bezprawnąGroźbą bezprawną jest zarówno groźba, o której mowa w art. 190 kk (groźba karalna), jak i groźba spowodowania postępowania karnego lub rozgłoszenia wiadomości uwłaczającej czci zagrożonego lub jego osoby stanowi groźby zapowiedź spowodowania postępowania karnego, jeżeli ma ona jedynie na celu ochronę prawa naruszonego przestępstwem (art. 115 § 12 (tak: wyrok Sądu Rejonowego w Lubaniu z dnia 19 września 2014 r., Sygn. akt IIK 679/13).Przedmiot ochrony przy przestępstwie groźby karalnejPrzedmiotem ochrony jest w tym przypadku wolność człowieka w sferze psychicznej (wolność od strachu, zastraszenia). Groźba stanowi naruszenie istotnego dobra o charakterze osobistym, które co do zasady jest bardziej cenione przez ustawodawcę niż dobra o charakterze majątkowym (tak: Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie w wyroku z dnia 12 stycznia 2017 r., sygn. akt IV K 444/15).Strona podmiotowa przestępstwa groźby karalnejWystępek groźby karalnej jest przestępstwem powszechnym, które może być popełnione wyłącznie umyślnie w zamiarze bezpośrednim (tak: wyrok Sądu Rejonowego dla m. st. Warszawy w Warszawie z dnia 3 grudnia 2014 r., Sygn. akt IV K 680/11).W orzecznictwie pojawią się jednak również pogląd, że ponieważ znamię czasownikowe „grozi” nie implikuje samo przez się celowości działania, zamiar ewentualny nie jest tu wykluczony, choć będzie raczej wyjątkiem (tak: Sąd Rejonowy Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu w wyroku z dnia 30 lipca 2015 r., Sygn. akt VI K 665/15).Forma wyrażenia groźby karalnejGroźba karalna może być wyrażona za pomocą wszystkich środków, mogących przekazać do świadomości odbiorcy jej treść. Zapowiedź popełnienia przestępstwa może więc być dokonana ustnie, na piśmie, ale także za pomocą gestu czy też innego zachowania (np. wyjęcia niebezpiecznego narzędzia i pokazania, jaki zostanie zrobiony z niego użytek, przystawianie noża do gardła, zbliżanie się z otwartym ogniem do przedmiotów łatwopalnych) (tak: K. Daszkiewicz-Paluszyńska, Groźba w polskim prawie karnym , Warszawa 1958, s. 74, a także wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 30 stycznia 2001 r., II AKa 8/2001, OSA 2001, z. 12, poz. 88).Konieczność łącznego wystąpienia przesłanek z art. 190 § 1 kk dla bytu przestępstwa groźby karalnejZauważyć należy, iż dla bytu przestępstwa z art. 190 § 1 kk wymienione w nim przesłanki, a zatem groźba popełnienia przestępstwa i obawa, iż ta groźba zostanie spełniona, muszą wystąpić łącznie (tak: orzeczenie Sądu Najwyższego V KKN 19/97; Prok. i Pr. 1998/7-8/4).Wymóg aby spełnienie groźby zależało od osoby ją zapowiadającejGroźbę stanowi zapowiedź spowodowania wobec jej adresata (którym musi być określona jednoznacznie osoba fizyczna) określonej dolegliwości, jeśli jej nastąpienie zależy od osoby ją zapowiadającej (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 lutego 2008 r., IV KK 407/07, OSNSK 2008, poz. 370, oraz Kodeks karny. Komentarz, pod redakcją Mariana Filara wyd. 5 str. 1168-1169).Spełnienie groźby za pomocą innej osobyNie ma znaczenia, czy grożący zapowiada, że przestępstwa dokona sam, czy też zrobi to za niego inna osoba, jeśli grożący ma bezpośredni wpływ na jej działania (tak: wyrok Sądu Rejonowego Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu z dnia 30 lipca 2015 r., sygn. akt VI K 665/15).Wypowiedzenie groźby przez osoby trzecieGroźbę karalna można wypowiedzieć także pośrednio, przez osoby trzecie, jednakże w takim przypadku musi istnieć wola sprawcy, by groźba doszła do wiadomości zagrożonego (tak: Marek Mozgawa, Komentarz do art. 190 Kodeksu karnego – LEX, teza 5, oraz Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z dnia 24 maja 2013 r. Sygn. akt II AKa 122/13).Wystąpienie skutku jako przesłanka dokonania przestępstwa groźby karalnej Przestępstwo określone w art. 190 § 1 (groźba karalna) należy do kategorii przestępstw materialnych. Do dokonania tego przestępstwa konieczne jest zatem wystąpienie skutku w postaci wzbudzenia w zagrożonym uzasadnionej obawy, że groźba będzie spełniona. Groźba musi więc, aby przestępstwo mogło być dokonane, dotrzeć do pokrzywdzonego i wywołać u niego określony stan który stanowi znamię czynu zabronionego, określonego w art. 190 § 1, jest zmiana w sferze psychicznej sprawcy, wywołana groźbą. Pokrzywdzony musi więc potraktować groźbę poważnie i uważać jej spełnienie za prawdopodobne. Nie jest wymagane natomiast obiektywne niebezpieczeństwo realizacji groźby (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 V 1997 r., II KKN 171/96, Orz. Prok. i Pr. 1997, nr 10).Czas wystąpienia obaw ofiary przy groźbie karalnejUstawowy opis czynu z art. 190 §1 kk (przestępstwa skutkowego) nie zawiera warunku równoczesności działania sprawcy i wystąpienia obawy po stronie osoby zagrożonej (tak wyrok Sądu Najwyższego z 10 września 2009 r., sygn. akt V KK 107/09, OSNwSK 2009/1/1863 oraz postanowienie Sądu Najwyższego z 1 lutego 2007 r., sygn. akt II KK 141/06, Prok. i 2007/6/10).Jak podkreśla Sąd Najwyższy z jednaj strony, art. 190 nie zawiera wymogu współczesności obawy do wypowiadanych gróźb (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 września 2009 r., sygn. akt V KK 107/09, OSNwSK 2009, nr 1, poz. 1863); z drugiej zaś nie jest konieczne, by obawa spełnienia groźby karalnej towarzyszyła pokrzywdzonemu przez dalsze lata jego życia. Obawa w pokrzywdzonym spełnienia groźby może bowiem po pewnym okresie czasu minąć i najczęściej też tak się dzieje (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 września 2009 r., sygn. akt V KK 107/09, OSNwSK 2009, nr 1, poz. 1863).Powyższe w żadnym razie nie będzie przekreślało zrealizowania wszystkich znamion występku z art. 190 § 1 który nie określa przecież długości okresu występowania u pokrzywdzonego poczucia Rejonowy Gdańsk-Południe w Gdańsku w wyroku z dnia 4 kwietnia 2017 r. sygn. akt X K 971/16 uznał, iż nawet w sytuacji, gdy pokrzywdzony jedynie w chwili zdarzenia i bezpośrednio po nim czuł się zagrożony słowami oskarżonego, jest to wystarczające by przypisać oskarżonemu sprawstwo zarzucanego mu zrealizowania groźby a byt przestępstwaNie jest konieczne, aby grożący miał w rzeczywistości zamiar zrealizowania groźby. Wystarczy, że treść groźby zostaje przekazana zagrożonemu. Jest to bowiem przestępstwo przeciwko wolności, a nie przeciwko dobrom, które narusza przestępstwo będące treścią groźby (tak: K. Daszkiewicz-Paluszyńska, Groźba w polskim prawie karnym , Warszawa 1958, s. 74, a także wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z 30 stycznia 2001 r., II AKa 8/2001, OSA 2001, z. 12, poz. 88).Stopień obawy u adresata groźby karalnejSąd Najwyższy w wyroku z dnia 24 czerwca 2013 r., V KK 94/13, OSNKW 2013, nr 10, poz. 89, stwierdził że stopień obawy u adresata groźby, równoznaczny z zaistnieniem znamienia skutku przestępstwa określonego w art. 190 § 1 jest niższy od przekonania o pewności zrealizowania zapowiedzianej groźby. Zostaje on osiągnięty wtedy, gdy zagrożony przewiduje, że groźba może się urzeczywistnić, a więc że nastąpienie zapowiadanego zdarzenia jest realneObiektywny charakter groźby karalnejSubiektywna obawa pokrzywdzonego i jego przekonanie o prawdopodobieństwie realizacji groźby muszą być uzasadnione, tzn. że zarówno okoliczności, w jakich groźba została wyrażona, jak i osoba grożącego robią wrażenie na obiektywnym, normalnie wrażliwym obserwatorze, iż groźba wyrażona została na serio i daje podstawy do uzasadnionej bytu przestępstwa groźby karalnej wystarczy wykazać, iż groźba subiektywnie (w odbiorze zagrożonego) wywołała obawę spełnienia i zweryfikować to obiektywnie (przez sąd), czy zagrożony istotnie mógł w danych okolicznościach w ten sposób groźbę odebrać (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 V 1997 r., II KKN 171/96, Orz. Prok. i Pr. 1997, nr 10; por. A. Marek, Komentarz do art. 190 kodeksu karnego ( [w:] Kodeks karny. Komentarz, A. Marek, LEX, 2007, wyd. IV, wyrok SA w Krakowie z 4 lipca 2002 r. II AKa 163/2002, KZS 2002, z. 7-8, poz. 44).Decydować więc będą przesłanki odwołujące się do okoliczności i sposobu wyrażenia groźby, które mogą uzasadniać realną obawę, iż będzie spełniona. Pozwala to wyeliminować z zakresu karalności groźby, których nikt rozsądny nie potraktowałby poważnie (groźby dla żartu, ośmieszenia osoby naiwnej, dokuczania partnerowi podczas kłótni małżeńskiej itp.) (tak: wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 4 lipca 2002 r. w sprawie sygn. akt II AKa 163/02, KZS 2002, nr 7-8).Podobne zdanie wyraził Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 16 lutego 2007 r., WA 5/07 (OSNSK 2007, poz. 465), stwierdzając, że obawę uznać można za uzasadnioną, jeśli przeciętny człowiek o podobnych do ofiary cechach osobowości, psychiki, intelektu i umysłowości, w analogicznych warunkach, według wszelkiego prawdopodobieństwa uznałby tę groźbę za realną i wzbudzającą obawę (tak też: wyrok SN z 27 kwietnia 1990 r., IV KR 69/90 (LexPolonica nr 308512); wyrok SA w Lublinie z 11 października 2005 r., II AKa 233/05 (LexPolonica nr 1115177))Groźba karalna wyrażona żartemZnamiona występku groźby karalnej realizuje również groźba wyrażona żartem, jeśli spowodowała uzasadnioną obawę spełnienia u jej wskazujące na rzeczywistą obawę pokrzywdzonego przed spełnieniem groźby karalnejOkoliczności podnoszone w orzecznictwie, które dowodzić mogą, iż obawa pokrzywdzonego przed spełnieniem groźby jest rzeczywista to przeszłość sprawcy;Częste przebywanie pokrzywdzonego, z racji wykonywanego zawodu, w miejscu, gdzie mógłby łatwo stać się przedmiotem ataku ze strony oskarżonego (np. samodzielne przebywanie w lesie z racji bycia leśniczym)(tak: wyrok Sądu Rejonowego w Kielcach z dnia 16 maja 2016 r., Sygn. akt II K 455/16).Istnienie długotrwałego konfliktu pomiędzy sprawcą i pokrzywdzonym;Wulgarne i agresywne zachowanie sprawcy znajdującego się pod wpływem alkoholu;Kontynuowanie agresywnego zachowania sprawcy przy interweniujących policjantach;(tak: wyrok Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 18 grudnia 2017 r., Sygn. akt II K 1164/17) .Dopuszczenie się groźby w miejscu zamieszkania pokrzywdzonych;Okoliczność, że pokrzywdzona niezwłocznie po zdarzeniu zatelefonowała do swej matki, a następnie na Policję z prośbą o interwencję funkcjonariuszy;Młody wiek pokrzywdzonej, który sprawiał, że była ona bardziej podatna na strach przed oskarżonym;(tak: wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy w Warszawie z dnia 12 stycznia 2017 r., Sygn. akt IV K 444/15) .Fakt, że oskarżony jest starszy i silniejszy od każdego z pokrzywdzonych, tak więc już sama przewaga fizyczna po jego stronie powodowała, iż możliwość użycia przemocy mogła jawić się jako realna(tak: Sąd Rejonowy w Tczewie w wyroku z dnia 5 grudnia 2016 r., Sygn. akt II K 441/16).Posiadanie wiedzy, że sprawca leczył się on psychiatrycznie – a stąd mniemanie o nieobliczalności zachowania sprawcy;Wypowiadanie gróźb przez sprawcę z równoczesnym wzmacnianiem ich prezentowaną postawą, a to ruchem w kierunku pokrzywdzonych, czy też wymachiwaniem pałką i rurką; (tak: tak: Sąd Rejonowy w Środzie Śląskiej w wyroku z dnia 21 sierpnia 2014 r., Sygn. akt VII K 696/13).W przypadku wyrażenia gróźb przez mężczyznę wobec kobiety, kobieta jako osoba fizycznie słabsza, mogła odczuwać lęk i strach przed oskarżonym;(tak: wyrok Sądu Rejonowego w Lubaniu z dnia 19 września 2014 r., Sygn. akt IIK 679/13).Okoliczności przemawiające za brakiem wystąpienia obawy pokrzywdzonego przed spełnieniem groźbySąd Okręgowy w Gliwicach w wyroku z dnia 21 kwietnia 2015 r, Sygn. akt VI Ka 158/15, na kanwie sprawy o groźby karalne ojca kierowane pod adresem córki uznał, że znajdowanie się pokrzywdzonej pod wpływem stresu, nie oznacza jeszcze, że groźby oskarżonego wzbudziły u niej uzasadnioną obawę ich się przez oskarżonego z obowiązków rodzicielskich, oceniane nawet jako rażąco naganne również, zdaniem sądu, nie stanowiło dowodu wystąpienia u pokrzywdzonej uzasadnionej obawy spełnienia zaistnienia uzasadnionej obawy realizacji gróźb sąd powiązał z faktem zawiadomienia organów ścigania o przestępnym zachowaniu oskarżonego dopiero po kilku latach od jego nastania. Natomiast tłumaczenie pokrzywdzonej, że nie złożenie zawiadomienia o groźbach we wcześniejszym okresie było spowodowane wstydem, ponieważ w jej domu nie miały miejsca interwencje policji, przemawia wręcz za przyjęciem, że obawa realizacji gróźb w istocie nie istniała, skoro wstyd górował nad troską o bezpieczeństwo że pokrzywdzona nie tylko podróżowała z oskarżonym, lecz często przebywała z nim sama w domu, nagrywała go w różnych sytuacjach, pomimo iż zwracał jej uwagę na to, że sobie tego nie życzy, kierowała pod jego adresem obraźliwe słowa, aktywnie uczestnicząc w kłótniach – również świadczy o braku obaw pokrzywdzonej względem realizacji treści gróźb. Osoba zagrożona, obawiająca się, że groźby zostaną spełnione, zdaniem sądu, unikałaby towarzystwa osoby, która mogłaby wyrządzić jej krzywdę, a już na pewno nie robiła niczego, co potęgowałoby agresję kierowaną w jej sytuacja musiała więc przekonywać, że oskarżonemu nie chodziło mu o to, aby córkę wystraszyć, lecz by ze wzajemności jej dokuczyć i uprzykrzyć wystąpienie groźby karalnej, zniewagi i naruszenia nietykalności cielesnej W orzecznictwie dominuje pogląd, zgodnie z którym groźby karalne, naruszenie nietykalności cielesnej i zniewagi winny być traktowane jak jeden czyn zabroniony, pozostających w zbiegu kumulatywnym (art. 11 § 2 kk).Podkreśla się przy tym, że elementy takiej jak zwartość czasu, nieprzerwany i znamienny cel, różne czynności (bo naruszenie nietykalności, zniewagi, groźby), ale realizowane wobec tych samych osób pokrzywdzonych, nawet jeżeli realizowane są tak w ramach jednej, ale też wielu następujących po sobie wypowiedziach – występują w ramach tego samego zdarzenia w ujęciu historycznym (tak: wyrok Sądu Najwyższego z dnia III KKN 376/97, OSNKW 1999/9-10/55, oraz wyrok Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia VII Ka 822/13, baza Lex nr 1715935).Użycie groźby karalnej wobec świadka, biegłego, tłumacza, oskarżyciela albo oskarżonegoArt. 245 kk typizuje przestępstwo polegające na użyciu przemocy lub groźby bezprawnej w celu wywarcia wpływu na świadka, biegłego, tłumacza, oskarżyciela albo oskarżonego lub w związku z tym naruszeniu jego nietykalności cielesnej. W tym kontekście pojawia się zagadnienie czy dla odpowiedzialności karnej za wskazane przestępstwo , w sytuacji, gdy sprawca w celu wywarcia wpływu na świadka używa groźby karalnej w rozumieniu art. 190 konieczne jest ustalenie, że groźba wzbudza uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona i czy obawa spełnienia groźby u pokrzywdzonego stanowi ustawowe znamię czynu zabronionego z art. 245 odpowiedzi na to pytanie Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 14 września 2017 r., sygn. akt I KZP 7/17, stwierdził, że zwrot groźba dotyczy w tym przypadku tylko przedmiotowego zachowania sprawcy, czyli nie obejmuje skutku w postaci wywołania u zagrożonego uzasadnionej obawy spełnienia groźby. Usiłowanie groźby karalnejWarunkiem przestępności groźby jest, aby ta wzbudziła uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Jest to więc przestępstwo materialne, przy czym stan uzasadnionej obawy osoby zagrożonej należy traktować jako skutek. Dlatego też podnosi się, że jeżeli groźba nie wzbudziła uzasadnionej obawy, a sprawca do jej wywołania bezpośrednio zmierzał, można mówić o usiłowaniu popełnienia tego przestępstwa (tak: A. Marek, Komentarz do art. 190 kk – LEX, teza 3)Na temat przestępstwa stalkingu – czytaj tutaj

jaka grzywna za grozby karalne